12-04-14 - Green River - Arches NP - Marlboro Point - Corona Arch - Moab



Deze morgen vonden we een mail in onze mailbox, afkomstig van Booking.com met de melding dat ons hotel voor vanavond, de Inca Inn, overboekt was.  Inca Inn had zelf voor een alternatief gezorgd, pal naast de deur, de Adventure Inn.
De vraag was dus of we daarmee akkoord waren.  Tja, veel keuze hadden we niet in het eerste weekend van de Easter Jeep Safari Week in Moab.  Alle kamers zijn daar namelijk al weken uitverkocht.
Maar na een snelle blik op Tripadvisor bleek de Adventure Inn heel goede kritieken te krijgen, dus hadden we daar geen probleem mee.  Overigens de allereerste keer dat we zoiets meemaken met Booking.com en/of  Hotels.com.

Onze eerste bestemming voor vandaag was het Klondike Bluff gedeelte van Arches NP.  Heel weinig toeristen gaan hier naartoe vermits het enkel via dirt roads bereikbaar is.  Maar zoiets moet je ons natuurlijk geen 2x vragen.



We willen hier een mooie arch gaan bekijken : Tower Arch.  Met een overspanning van 28m, een hoogte van 13m, een dikte van 15m en een breedte van 9m is dat een behoorlijk uit de kluiten gewassen arch.

Vermits we er via een lange dirt road naartoe moeten rijden zijn we hier ook weer helemaal alleen.  De hike is 5,6km in totaal en staat op het infobord vermeld als "moderately strenuous" maar neem van ons aan dat je "moderately" gerust mag laten vallen.


We beginnen met een behoorlijke beklimming en dat blijft zo maar duren, tot bij de arch.  Uiteraard opnieuw een groot stuk door diep zand.


We passeren onder andere de "Marching Men".


Het is hier bijzonder mooi in dat weinig bezochte gedeelte van Arches NP.  In de verte zien we de glinsterende auto's langs de Scenic Drive rijden, maar hier horen we enkel de vogeltjes.




Na zowat 45 minuten komen we bij de arch en die is inderdaad behoorlijk groot.






Merkwaardig is dat er aan beide kanten van de arch een inscriptie gegrift staat in de rots. 2x betreft het een verwijzing naar wie ze zou ontdekt hebben.  Alleen gaat het om 2 verschillende namen en ook 2 verschillende jaartallen : 1922 en 1933.  De tekst aan de zuidkant is : "DISCOV'D BY M. AND MRS. ALEX RINGHOEFFER AND SONS 1922-23.  Deze tekst leidde tot heel wat controverse want "Ringhoffer" is verkeerd gespeld.  De Ringhoffer-familie had een zilvermijn in Salt Valley en bracht hun zondagen door in deze regio.  Ze waren dus allicht wel op de hoogte van het bestaan van deze arch, maar het is weinig waarschijnlijk dat zij hun naam hier in gekerfd hebben.


Aan de noordkant staat een inscriptie met als tekst : "MINARET BRIDGE, H.S. BELL 1927".  In 1933 en 1934 onderwierp Arches National Monument Scientific Expidition deze arch aan een grondig onderzoek.  Dit onderzoek werd geleid door Frank Beckwith, die verantwoordelijk was voor de naamgeving van de arches in deze regio.  Toen hij deze arch "Tower Arch" noemde was hij blijkbaar niet op de hoogte, of heeft hij die inscriptie nooit gezien of heeft hij er geen rekening mee gehouden, van het feit dat iemand 6 jaar voordien deze arch al "Minaret Bridge" genoemd had.  Een naam die eigenlijk ook niet klopt vermits het hier wel degelijk een arch is (ontstaan door erosie van regen en wind) en géén bridge (ontstaan door stromend water).  Zo blijven beide inscripties, ook na zovele jaren, vragen oproepen.


Uiteraard maken we hier ook weer enkele luchtbeelden waardoor we een gans ander perspectief krijgen van de arch in haar omgeving.




De terugweg verloopt,in dalende lijn, heel wat makkelijker.  We blijven ons de ogen uitkijken naar de omgeving.






We rijden van hieruit via een lange dirt road, Salt Valley Road, recht naar de Scenic Drive van Arches NP.  We komen op deze weg ter hoogte van Tunnel Arch.


We hebben deze weg al enkele keren gereden maar toch blijven we het de moeite vinden om deze helemaal te filmen tot bij het Visitor Center.



Eerlijkheidshalve moeten we zeggen dat het niet kan tippen aan de schoonheid van de Scenic Drive zoals we deze afgelopen december zagen (zie betreffende blog).

Ondertussen beginnen er zich meer en meer regen/donderwolken samen te pakken in de verte en we hebben nog heel wat échte dirt roads op het programma staan.  We moeten dus behoorlijk voortmaken, want regen en dirt roads is als water en vuur...

We rijden direct naar Marlboro Point, iets wat al lang op ons verlanglijstje stond, maar afgelopen december niet kon doorgaan omwille van 2 redenen : de ene weg bleek ineens een "no public road" meer te zijn, gewoon omdat er daar wat drillingcompanies bezig waren.  De andere weg was volledig ondergesneeuwd, dus werd Marlboro Point opgespaard voor nu.
We rijden er via de GPS-coördinaten naar toe via een wirwar van toch wel heel zanderige dirt roads.  De laatste 2 mijl zijn bovendien bezaaid met rotsen en rotsplaten waarbij het heel behoedzaam rijden is om geen schade op te lopen.



Zo'n 50m vóór we aan de rim zijn vind ik het toch wel onverantwoord om nog verder te rijden en we gaan gewoon te voet vanaf hier. (38°29’44″N, 109°46’10″W)
Wát een uitzicht!







We hadden gepland om hier te lunchen, maar vermits we nu zelfs al bliksemschichten zien in de verte gaat dat plan niet door en nadat we enkele ogenblikken genoten hebben van het onwaarschijnlijke uitzicht, maken we rechtsomkeer.

Onze volgende bestemming is Corona Arch.  Die hadden we ook al enkele keren op de planning, maar om telkens andere redenen is die hike er nog nooit van gekomen, tot nu.
We kunnen van hier gewoon weer via de geasfalteerde weg naar Corona Arch rijden, maar we kunnen ook een shortcut van zo'n 45km nemen door de Long Canyon Road te nemen.  Dit is een bijzonder spectaculaire dirt road dwars door het hart van de canyonlands.
"dirt road"..."spectaculair"..."door het hart van de canyonlands"...hmmm....die regen zullen we nog wel een beetje proberen tegen te houden...
En wát voor een spectaculaire weg is dat, zeg!  Vorig jaar reden we de prachtige Schaffer Trail, maar de Long Canyon Road moet daar echt niet voor onderdoen.
Blij dat we die helemaal op video gezet hebben.






Na een laatste fotostop (en wat voor één!) rijden we ineens door tot bij de trailhead van Corona Arch.




De wolken worden steeds donkerder, maar we besluiten het er toch op te wagen.  We beginnen met het oversteken van de spoorweg (goed uitkijken, look and listen!) en dan volgt er een pittige klim door zand, om vervolgens over te gaan in slickrock.  Hier en daar zijn kettingen bevestigd om zich vast te houden vermits men op sommige plaatsen heel dicht bij de rand loopt.  Een metalen ladder helpt ook om een hoger gelegen slickrock plateau op te klimmen.  Na zowat een half uur zijn we al bij de Corona Arch (overspanning van 42,5m en hoogte van 32m).



Hier geen gebrek aan cairns...





Net vóór Corona Arch passeren we ook nog Bowtie Arch, een gat van zo'n 9m, 30m hoog in de rotswand.




Even denken we dat men aan het basejumpen is van Corona Arch, maar eigenlijk is het "enkel maar" afdalen langs een touw dat ze doen.


Momenteel maken sommige mensen "problemen" bij het gebruik van drones om luchtbeelden te maken. Tamelijk hypocriet als dergelijke blijvende schade, zoals hier van de touwen, wél getolereerd wordt...





Men ziet hier ook goed door welke machtige natuur de spoorlijn hier werd aangelegd.



Net als we de DJI uitgehaald hebben komt er ineens een heel krachtige wind opzetten vergezeld van opwaaiend zand.  Niet de ideale omstandigheden dus voor dergelijke toestellen.  Alles gaat terug in de rugzak vermits het nu ook licht begint te druppelen.  We willen terug naar de auto gaan, maar zo snel als het begon, zo snel is het gedaan met waaien.  De regen stelde overigens al helemaal niets voor, méér dan een vlekje op de zonnebril was het eigenlijk niet.
Dus alles opnieuw uitgepakt en nog enkele leuke luchtbeelden gemaakt.






De nog steeds aanwezige donkere wolken geven ons echter wel de gelegenheid om nog enkele mooie plaatjes te maken.



Een half uur later zijn we terug bij de auto.

De hike staat op onze EveryTrail pagina.

Na een korte autorit van zo'n 20 minuten komen we aan bij Adventure Inn.  We krijgen een heel vriendelijke ontvangst en blijven nog een tijdje babbelen met de eigenaars.  Altijd leuk als je dergelijke, plaatselijke, mensen kan steunen.  En ook altijd heel aangenaam om op een totaal  andere manier ontvangen te worden dan in de typische hotelketens waar een ongeïnteresseerd iemand achter de balie nauwelijks de moeite doet om op te kijken.
Net als we naar onze kamer willen gaan (valt overigens heel wat beter mee dan de Inca Inn (waar we vorig jaar waren)) staat ons nog een verrassing te wachten... Mijn jongste zoon heeft blijkbaar het "dirt road bloed" van heel dichtbij meegekregen en rijdt sinds een paar weken met "de enige echte 4x4", namelijk een Land Rover Defender.  Men had ons altijd gezegd dat die hier in de VS niet mochten rijden (om bizarre redenen), behalve...als ze méér dan 25 jaar oud zijn (wat overigens voor een Defender geen zeldzaamheid is).  Nu staat er hier op de hotelparking toch wel ineens een knoert van een Defender!  Volledig omgebouwd tot een beest van een 4x4.  Via de hoteleigenaar weten we in welke kamer de eigenaar zit en daar zijn we uiteraard direct gaan aankloppen.  Het blijkt een koppel uit Texas te zijn (65 en 67 jaar oud!) die helemaal met deze wagen naar hier reden om deel te nemen aan de Moab Easter Jeep Safari.  Ze kwamen direct mee, op blote voeten, naar de parking en begonnen honderduit te vertellen over wat ze er allemaal aan veranderd hadden, maar het bijzonderste dat ik onthouden heb is dat er een motor in ligt van...6400cc en 400PK !!!
Daarmee krijgen de plaatselijke Jeep Rubicons net de tijd om zijn achterplaat te lezen als hij vertrekt.  Geen wonder dat de Land Rover Defender hier niet toegelaten is...het eigen VS-merk, Jeep, zou maar een belabberd figuur meer slaan... ;-)

Opnieuw een heerlijke,  afwisselende dag met 2 schitterende wandelingen en een dirt road (Long Canyon Road) die nu al tot onze favorieten behoort.

Morgen staat de langste hike van de vakantie op het programma : Druid Arch in Canyonlands/The Needles.
We moeten nu dus dringend gaan slapen...


Het weer : zon en wolken, 25°C

Overnachting in Adventure Inn
Aantal km gereden : 218

Geen opmerkingen: